Na een nacht in Trollhättan, in een redelijk goed hotel met een voor Scandinavische maatstaven goed diner, ’s morgens wéér om vijf uur op. De kamer was OK, maar niks bijzonders, maar de douche wel! Die was zo klein, dat ik me er niet in kon omdraaien, dus hoe Martin dat heeft gedaan, is me een raadsel.
We moesten voor zes vertrokken zijn naar de haven in Göteborg, van waar we om 8 uur vertrokken met de veerpont naar Frederikshaven. Inmiddels is ons vriendenclubje bijna onafscheidelijk geworden.
Daar zijn we na een paar korte etappes uiteindelijk beland in een mooi oud hotel in Børkop.
Alles prima voor elkaar. Gezellig in de bar gehangen met een groep leuke mensen, waar we gedurende de tocht steeds beter contact mee kregen. Eigenlijk wel allemaal Brabo’s, maar iedereen moet wel eens wat water bij de wijn doen. ?
Bij het drie gangen diner werden alle dagprijzen en klassements prijzen utgereikt, evenals speldjes voor de deelnemers die drie keer of vaker mee hadden gedaan. Ik deed voor de vierde keer mee en kreeg een zilveren speld. Echt iets voor in de vitrine! ?. Maar wat me tegenviel, is dat wij, met de veruit mooiste auto, niet in de prijzen vielen. Doorgestoken kaart, dat kan niet anders.
Morgenvroeg vertrekken we richting Beek, waar we opgewacht gaan worden door alle familie die ons zo verschrikkelijk gemist hebben. Wel heel spannend hoor!
Al met al een succes! Écht waar! En al hadeen Martin en ik elkaar op de m geslagen, dan hadden we jullie dat toch zeker niet verteld! Wie weet tot een volgend avontuur.
En nog even recapituleren een kaartje van de door ons in Scandinavië gereden route. In het totaal hebben we, wanneer we morgen in Beek aankomen, 7.040 kilometer gereden. Dat lijkt veel, maar dat is het ook!